Nombre total de pages vues

lundi 29 février 2016

 Azərbaycanda ilk dəfə Fransanın Strazburq 


Universitetinin doktorluq diplomu nostrifikasiya edilib


    
   Azərbaycanda ilk dəfə Fransanın Strazburq Universitetinin doktorluq diplomu nostrifikasiya edilib. Prezident yaninda Ali Attestasiya Komissiyası Azərbaycan Dillər Universitetinin rektorunun müşaviri, gənc alim Vazeh Əskərovun 2012-ci ildə müdafiə etdiyi doktorluq diplomunu təkrar attestasiya edərək təsdiqləyib.


  

  “Azərbaycanlıların emiqrasiyasi, tarix və perspektivlər: Fransa nümunəsi” adlı 400 səhifəlik doktorluq işi XIX əsrin sonundan başlayaraq yeni əsrə qədər olan tarixi faktları araşdırmaqdan ibarət olub. Müəllif azərbaycanlıların Fransaya miqrasiyasını zəngin sənədlər əsasında tədqiq etmiş, statistik göstəricilərə istinadla 70 000 azərbaycanlının bu ölkəyə miqrasiyasının səbəblərini araşdırmağa çalışmışdır. Fransada məskunlaşmış məşhur azərbaycanlılar haqqında da 10-a qədər bibloqrafik məlumatlar daxil edilib. Tədqiqat işində son 25 ildə Fransada məskunlaşmış 18 azərbaycanlı ailə ilə aparılan sorğu anketində nəinki Azərbaycan Respublikasından olan eləcə də 5 qonşu dövlətdən (Rusiya, Gürcüstan, Ermənistan, Türkiyə, İran) Fransaya emiqrasiya etmiş azərbaycanlı ailələrin bu ölkəyə yerləşməsi haqqında geniş tədqiqat işi aparılıb.


    2014-cü ildə Vazeh Əskərovun Avropanın tanınmış “Presses Académiques Francophones” nəşriyyatında “Azərbaycanlıların emiqrasiyası, tarix və perspektivlər: Fransa nümunəsi” adlı 425 səhifəlik monoqrafiyası nəşr edilib. Geniş oxucu kütləsi üçün nəzərdə tutulan kitabda bəhs olunan məsələ azərbaycanlıların miqrasiyasının öyrənilməsi baxımından xüsusi maraq doğurur.





http://avrasiya.net/sosial/743-ali-attestasiya-komissiyas-tarixind-ilk-qrar.html


Elnur Eltürk

mardi 2 février 2016


Avstriya və Çex Respublikasına təlim səfərinin hesabatı

(May 24-30, 2015)




Vazeh Asgarov
        Çox böyük məmnunluq hissi ilə bildirmək istərdim ki, Azərbaycan Təhsil Nazirliyinin dəstəyi ilə 2015-ci ilin 24-30 may tarixlərində Avstriya və Çexiya Respublikasında təşkil olunmuş “The Bologna Process İmplementation” təhsil programında mən də Azərbaycan Dillər Universiteti əməkdaşı kimi təmsil olunmuşam. Bu qısa zaman ərzində Avropanın iki ölkəsində olmaq və hər iki ölkənin ali təhsil müəssisələrində, təhsil nazirliklərində, keyfiyyətin təminatı agentliklərində və digər qurumlarda müxtəlif görüşlərdə olmaq mənim üçün çox önəmli oldu.
Gündəliyə uyğun olaraq ilk 3 günü biz Vena və Boku şəhərlərində Keyfiyyətin təminatı və Akredidasiya agentliyində, Elm, Tədqiqat və İqtisadiyyat Federal Nazirliyində, Campus Wien nin Elmi Tətqiqat Universitetində eləcə də Bokudadı University of Natural Resources and Life Sciences də olduq. Burada Boloniya sisteminin həyata keçirilməsi, keyfiyyətin təminatı və idarə olunması, Avstriyada ali təhsil və onun idarə olunmasına dair müxtəlif insanlarla çox maraqlı görüşlərimiz oldu.

Vazeh Əskərov Praqa Universiteti
Növbəti günlərdə isə biz Çexiya Respublikasında çox böyük tarixə malik olan Palasky University də, Masaryk University, Charles University eləcə də Təhsil, Gənclər və İdman nazirliyində University of Economics Prague görüşlər keçirtdik. Çexiya Respublikasının sözügedən qurumlarında ali təhsilin inkişaf etdirilməsi, reform və ixtisasartirma, keyfiyyətin təminatı sisteminin daxili inkişafetdirilməsi ( Developping internal QA system), bu işdə tələbələrin yeri və vəziyyəti, onların təmsil olunması eləcə də keyfiyyətin təmin olunmasında tələbələrin öhdəlikləri, doktorluq programları, Çexiya ali təhsil sistemində Boloniya prosesinin təmin olunması, akreditasiya komisiyaları, Ali təhsil ocaqlarının reform və özünü idarəetmə qaydaları ilə tanış olduq.

                                    BOKU - Universität für Bodenkultur Wien
Bu görüşlər ərzində məni daha çox maraqlandıran bir sıra məsələlər oldu ki, onları öz hesabatıma daxil etmək istərdim:
1.     Təhsilin idarə edilməsinə yeni bir baxış, istifadə olunan bilik və bacarıq eləcə də müxtəlif instutların təcrübəsi;
2.     Ali təhsil müəssisələrində keyfiyyətin təmin olunmasında istifadə olunan müxtəlif dərəcə, səviyyə və vasitələrin rolu;
3.     Kurrikulumların həyata keçirilməsi (implementasiyası) tədris prosesində keyfiyyətin təminatına təsiri;
Belə bir nəticəyə gəlmək olar ki, hər iki Avropa dövlətlərinin Alı təhsil ocaqları və bu sahəyə rəhbərlik edən və aid olan qurumlar mükəmməl təhsil standartları və normativləri ilə Boloniya təsisatları tələblərinə cavab verən forma və strukturlar əsasında fəaliyyət göstərirlər. Ali təhsil müəssisəsinin fəaliyyətinin şəffaflığının təmin olunması üçün eləcə də universitetdaxili monitorinqlərin və qiymətləndirmələrin aparılması üçün təhsil sisteminin elektron idarə olunması həyata keçirilir. Univesitetlerdə daxili və xarici qiymətləndirmənin aparılması, kafedralarda çalışan əməkdaşların retinqinin aparılması və onun mexanizmi maraq doğuran məsələlərdəndir. Universitetlərin elmi potensialının artırılması, universitetlərin retinqlərinin qaldırılması üçün görülən işlər də vacib sayıla bilər. Təhsilin müasir səviyyəyə çatdırmaq üçün beynəlxalq təcrübədən faydalanmaq, müxtəlif beynəlxalq layihələrdə iştirak edərək ali təhsil ocaqlarının nüfuzunun qaldırılmasına xidmət etmiş olar.
Vazeh Əskərov Avstriya

Keyfiyyətin daxili və xarici təmin olunması mexanizmi Palacky University də çox maraqlı təşkil olunması mexanizmi movcuddur. Prosedur qaydalarına uyğun olaraq xususi təhsil proqramları movcuddur ki, burada kreditlərin hesablanması və təlim mexanizmləri işlənilmişdir. Qəbulun aparılması, tələbənin müəllim tərəfindən və özünüqiymətləndirmə mexanizmi, informatik və təlim ressursları, tələbənin dəstəyi (support), təhsilin davamlılığı və bitməsi eləcə də tələbənin iş ilə təmin olunması üçün universitetin yaratdığı təşkilatların verdiyi dəstəklər vacib meyarlardan sayıla bilər.
Vazeh Əskərov Carolina University
Əlbətdəki təhsildə millilik məsələsi yoxur lakin milli təhsil sisteminin getdikcə beynəlxalq təhsil sisteminə uyğunlaşdirmaq bunun üçün mövcud olan müxtəlif beynəlxalq proqramlardan istifadə edərək ölkədaxili və beynəlxalq universitetlər və təşkilatlar ilə universitetlərin əlaqələrinin genişləndirilməsi, müxtəlif tələbə mübadilə proqramlarının işlənib hazırlanması, xarici tələbələrin sayının artırılması üçün dərslərin müxtəlif xarici dillərdə tədris edilməsi məsələləri də öyrənilməkdədir.

Düşünürəm ki, son zamanlar Azərbaycan Respublikası Təhsil Nazirliyi tərəfindən tədrisin idarə olunması, təhsildə keyfiyyətin təmin olunması mövzularında sistemli şəkildə müxtəlif beynəlxalq görüşlər həyata keçirilir. Belə görüşlərə universitet rəhbərliklərdində dəvət olunması çox mühüm bir addımdır. Əminəm ki, Azərbaycan Respublikasında təhsilin inkişafına yönəlmiş bu tədbirlər ölkəmizdə təhsilin strateji hədəflərini və bu istiqamətdə yerinə yetiriləcək meyarları müəyyən etməkdə yardımçı olacaqdır.


Dr. Vazeh Əsgərov
Azərbaycan Dillər Universiteti
Tədris işlər üzrə prorektor





La littérature azerbaïdjanaise de l’émigration


Açar sözlər: ədəbiyyat, diaspora, sosiologiya, miqrasiya,mühacirət, əhalinin köçü, inteqrasiya, tarix,
Keywords: literature, diaspora, sociology, migration, immigration,  population movement, integration, history, 
Ключевые слова: литература, диаспора, социология, миграция, иммиграция, движение населения, интеграция, история

Tout d'abord, nous précisons qu’il existe deux types de la publication: sur l’émigration et sur l’immigration. Toutes les deux trouvent leurs origines à la même période sauf que la première était éditée par les émigrants eux-mêmes alors que la deuxième par les auteurs étrangers.
Les changements politiques du début de ХХème siècle en Russie liés à des révolutions et de guerre causèrent l’émigration de la population. Une fois le pouvoir soviétique établi dans l’ancien Empire russe, des milliers des gens quittent le pays. En créant différentes associations, les immigrés pensèrent aussi à unir leurs forces contre le bolchevisme. Cette période de l’immigration des années 1920 et 1930 est distinguée de celle de la précédente et suivante, car la plupart représentant de cette vague étaient les anciens leaders de leur pays. En Azerbaïdjan, l’intelligentsia – les fondateurs de la République Démocratique Azerbaïdjanais en se sauvant de la poursuite politique, la terreur, les supplices choisirent le départ du pays. Certains intellectuels de la répression des années 1930 et les prisonniers de la Deuxième Guerre mondiale ajoutèrent au rang des émigrants précédents. Plusieurs d'entre eux, ainsi que leurs enfants vivent aujourd’hui dans le monde entier.
La vie des émigrants azerbaïdjanais était avec pleine de difficultés. Cela s’explique non seulement avec des soucis matériels, mais aussi des commotions morales de sorte que les émigrants subissaient la pression, le harcèlement, la terreur de l’URSS par la voie diplomatique dans le pays d’accueil. Par exemple : entre 1930 et 1931 après l’échange des visites des ministres des Affaires étrangères de la Turquie et de l’URSS, il est décidé de mettre fin aux activités des organisations locales menant des propagandes contre l’un à l’autre. Déjà en 1927, Türk ocaqları et son organe Türk Yurdu ferma et le siège de la Comité du Caucase de Turquie déplaça en 1926 vers Paris. De même année, Yeni Kafkasya arrêta sa publication. Le plan de commencer la publication de revue Caucase Indépendant échoua. À cette période M. E. Rasoulzade et M. B. Memmedzade sont obligés à quitter la Turquie. En 1931, Odlu Yurt, Bildirich, Azeri-Türk, Yeni Türkestan furent suspendus (Tahirli, 2007). Les relations de Ahmed bey Ağaoğlu et Mustafa Kemal se dégradèrent. Un autre fait de la pression finira avec la mort de Major Dudenguinski, Fetelibeyli par un espion de NKVD Michel (Mikayil Ismaylov) (Yagublu, 2008).
Tout cela n’était pas les meilleures conditions pour la lutte contre le bolchevisme. Pourtant, rien ne pouvait pas empêcher de mener la lutte idéologique aux émigrés jusqu’à la fin en laissant un héritage historique le plus riche. Ce n’est pas par hasard que le chercher A. Tahirli (2002) compare la qualité et la quantité de l'activité pratique et théorique de l'émigration azerbaïdjanaise avec celle de l’immigration russe et ukrainienne. Ici, nous voudrions parler de la littérature azerbaïdjanaise à l’immigration.
La littérature azerbaïdjanaise à l’immigration est née au début du XXe siècle et a passé une évolution difficile. Elle fut composée par les écrivains azerbaïdjanais se trouvant à l’émigration en raison du cataclysme de la période politico-social et surtout avec la soviétisation de l’Azerbaïdjan. Notons que jusqu’à la création de la littérature à l’immigration il exista déjà les écrivains azerbaïdjanais qui participèrent dans la publication comme M. Shahtakhtinski 1873-1875 et 1889-1902 à Paris, R. Akhoundov 1873 à Bruxelles, A. Ağaoğlu 1885-1894 à Paris. Pourtant, toutes ces personnes se trouvèrent à l’étranger pour la poursuite de leurs études.
Aujourd’hui, grâce à certains livres publiés par les auteurs depuis la deuxième indépendance, nous trouvons la richesse du patrimoine littéraire et culturel créé par les migrants Azerbaïdjanais au cours du siècle dernier. Et chaque auteur divise cette période de l’histoire différemment.
Hassan Quliyev (2004) distingue deux périodes différentes de la littérature à l’émigration: la première commençant le début du XXe siècle avec des publications de Ali bey Houseynzade, Memmed Emin Rasoulzade, Ahmed bey Ağaoğlu, Mohammed Hadi etc. et terminant avec la soviétisation et la deuxième après la chute du RDA avec l’apparition des nouveaux émigrants intellectuels comme Banine, Almas Ildrim, D. Hadjibeyli, Y.Vezirov (Tchemenzemenli), A. Toptchibachi, etc.
Aliheydar Atakichiyev présente quatre phases principales de la publication à l’immigration. L’auteur commence à distinguer la période de 1909, dès la révolution de Jeunes-Turcs jusqu’à la chute de RDA. La période de 1920-1941, dès la bolchevisation jusqu’à la Deuxième Guerre mondiale. La période de la guerre froide et la nouvelle époque de la deuxième indépendance (1945-1991) sont présentées dans différentes phases (Ibrahimli,1996).

Les journaux et revues publiés par le parti Musavat en exil

Nom

Année
Pays
Yeni Kafkasya journal
1923-1928
Turquie
Azeri Turk journal
1928-1929
Turquie
Odlu Yurdu journal
1929-1931
Turquie
Bildirish journal
1930-1931
Turquie
Azerbaycan Yurd Bilgisi
journal
1932-1934
Turquie
Istiklal journal
1932 - ?
Allemagne
Kurtulush journal
1934-1938
Allemagne
Musavat bulletin
1936-?
Pologne, Turquie
Azerbaijan
1952- aujourdhui,

Turquie
Tahirli Abid (2007) Azərbaycan mühacirət mətbuatı (1921-1991) (La littérature azerbaïdjanaise à l’émigration), Bakı, Çinar Çap.

Abid Tahirli a consacré quelques livres de la publication à l’immigration. Le chercheur présente beaucoup d’information sur différentes publications à l’étranger comme Yeni Gafgaziya, Azəri Türk, Odlu Yurd, Bildiriş, Azərbaycan Yurd Bilgisi, İstiqlal, Gurtuluş, Gafgaz, Prometey, Azərbaycan aux totales 66 publications dont la plupart éditées en France, en Allemagne et en Turquie. En même temps on trouve une centaine des noms émigrants participant dans la publication comme M. E. Rasoulzade, M. B. Memmedzadé, H. Baykara, A. Ağaoğlu, A. Housseynzade, D. Hadjibeyli, A. Toptchibachi, A. Djafaroglu, A. Dudenguinski, S. Rustembeyli (Tahirli, 2002, 2003).
Nous ne pouvons pas imaginer le développement de la vie associative sans la publication. Les revues et les journaux ne diffusent pas seulement pour l’information, mais aussi pour rassembler les émigrés sous la même idéologie et propager entre eux. La première publication à l’immigration est liée au nom de M. E. Rasoulzade. Ayant assez de l’expérience dans ce domaine et comprenant la nécessité et l’importance de la publication, il commença l’édition de Yeni Gafgazya. Certains chercheurs azerbaïdjanais considèrent le journal Yeni Gafgazya (Nouveau Caucase), publié en 1923 au mois de septembre à Istanbul sous la direction de M. E. Rasoulzade et sous la rédaction de Saïd Efendi, comme le premier journal à l’émigration. D’après eux, le livre de M. B. Memmedzadé Le Mouvement National de l’Azerbaïdjan reste le premier publié sur l’émigration. Concernant Yeni Gafgazya M. B. Memmedzadé lui-même écrivit : la publication nationale commencée par Yeni Gafgazya, qui était non seulement la première revue des Azerbaïdjanais, mais aussi de tous les Turcs, restera comme une carte de visite dans la résistance nationale de l’indépendance (Ibrahimli, 1996: 119). Certains autres comme Abid Tahirli (2002), qui a beaucoup étudié l’histoire de l’émigration pense que le journal Molla Nesreddin (Hoca Nəsrəddin) continuant sa publication en 1921 à Tabriz sous la direction de Mirze Djalil reste le premier journal de l’émigration. À la suite des pressions, l’arrêt de la publication d’une revue accompagnera avec l’ouverture d’un autre en Turquie. Yeni Gafgazya a été publié jusqu’au 1927 et en 1928, la revue Azəri Türk qui prendra sa relève. Entre 1929 et 1931, sous la rédaction en chef de M. E. Rasoulzade édite Odlu Yurd. Dès le 1930, l’hebdomadaire Bildiriş entre dans l’histoire de la publication en tant que la première revue politique. Par contre, en 1931, Azərbaycan Yurd Bilgisi a engagé sa publication loin de la politique et en 1934, elle a arrêté sa publication. En 1931, le départ de plusieurs des émigrants Azerbaïdjanais de la Turquie mettra une nouvelle période de la publication dite européenne. Le 10 décembre 1932, İstiqlal commence sa publication à Berlin (Ibrahimli, 1996 : 120).
Tahirli (2002, 2003, 2007) montre dans ses recherches que la publication à l’étranger sur l’émigration commença déjà par le grand idéologue, publiciste, poète, interprète et immigré lui-même, Ali bey Huseynzade (1864-1940). Étant étudiant à Istanbul, à la fin des années 1980 du XIXème siècle, il commence à publier ses premiers articles dans les journaux. L’auteur cite aussi le nom du grand turcologue Ahmed bey Ağaoğlu qui a fait ses études à Paris et a publié ses articles dans des journaux à la fin des années 1990 du XIXème siècle. À la différence de la publication, le journalisme azerbaïdjanais à l'émigration a débuté de paraître en 1884 à Paris dans la revue al-Urwat al-Wuthqa publiée en arabe grâce au travail commun de Djamal Eddine Afghani et Mohammed Abdahla. Djamal Eddine Afghani (1838-1897), l'homme politique et le théoricien révolutionnaire, turcologue, qui a influencé beaucoup sur la renaissance spirituelle et sur la mentalité culturelle de l'Orient.
Concernant la question de la publication à l’étranger, on peut citer les grands travaux effectués par les délégués du RDA (République Démocratique d'Azerbaïdjan). Ils sont partis à Paris pour participer aux conférences de Versailles en 1919 et ne sont jamais revenus au pays. Entre mai 1919 et avril 1920, ils ont réussi à publier 3 livres, 12 bulletins, une carte géographique de l’Azerbaïdjan, ainsi que beaucoup d’articles dans les plusieurs journaux parisiens. Le grand succès de ces délégués était, le 10 janvier 1920, la reconnaissance de facto de la République Démocratique d'Azerbaïdjan (Həsənli, 2008).



BIBLIOGRAPHIE
1.       Axundov Rəşid bəy (2003), Məktublar, sənədlər, tərcümələr, məqalələr (Lettres, documents, traductions, articles), Bakı, Nurlan.
2.       Altstadt Audrey L. (1992) The Azerbaijani Turks: Power and Identity under Russian, Rule, Hoover Institution. Stanford University, Studies of Nationalities in the USSR Series.
3.       ArzumanliI Vagif (2001), Azerbaycan Diasporu (Diaspora d’Azerbadjan), Bakou, Qartal.
4.       Balçi Bayram (2008), La place de la « diaspora » azerbaïdjanaise dans la politique de l'Azerbaïdjan postsoviétique : esquisse d'analyse, EurOrient, 28, pp. 185-204.
5.       Constant Antoine (2002) L'Azerbaïdjan, Karthala (Méridiens), Paris.
6.       İbrahimli Xaleddin (1996), La politique d’immigration d’Azerbaïdjan, (1918 - 1991), Bakou, Elm.
7.       Məmmədzadə Mirzə Bala (2007), Köylü hərəkatı, Leninin milli siyasəti (Mouvement paysan, la politique nationale de Lénine), Bakı, édition inconnue.
8.       Svyataçovski Tadeuş (2000), Rusiya və Azərbaycan : sərhədyanı bölgə keçid dövründə (Russie et Azerbaïdjan : la région frontalière au cours de la période de transition), Bakı, Xəzər Universitəsi
9.       Tahirli Abid (2002), Azərbaycan mühacirəti mətbuatı I hissə (La littérature azerbaïdjanaise à l’émigration Ier partie), Bakı, QAPP-Poloqraf.
10.   Tahirli Abid (2003), Azərbaycan mühacirəti mətbuatı II hissə (La littérature azerbaïdjanaise à l’émigration IIème partie), Bakı, Ozan.
11.   Tahirli Abid (2005), Azərbaycan mühacirət mətbuatında publisistika (1921-1991) (La publication de la littérature azerbaïdjanaise à l’émigration), Bakı, CBS.
12.   Tahirli Abid (2007), Azərbaycan mühacirət mətbuatı (1921-1991) (La littérature azerbaïdjanaise à l’émigration), Bakı, Çinar Çap.
13.    Yaqublu Nəsiman (1999), Azərbaycan milli istiqlal mübarizəsi və Məmməd Əmin Rəsulzadə (La lutte pour l’indépendance nationale et Memmed Emin Rasoulzade), Bakı.
14.   Yaqublu Nəsiman (2005), Azərbaycan legionerləri (Les légionnaires d’Azerbaïdjan), Bakı, Cıraq.
15.   Yaqublu Nəsiman (2008), Əbdurrıhman Fətəlibəyli-Düdənginski, Bakı, Adiloğlu.
16.   Гулиев Гасан (2004), Эмигрантская литература азербайджана, Баку, Нурлан.
17. Vazeh ASGAROV (2013), L'immigration des Azerbaïdjanais, PAF, 425 p. 

XÜLASƏ
AZƏRBAYCANIN MÜHACİR ƏDƏBİYYATI
Azərbaycan mühacir ədəbiyyatı XX əsrin əvvəllərində yaranmağa başlamışdı. Buna baxmayaraq sovet dövründə bu mövzu uzun müddət əlçatmaz qalmış və yalnız 1980-ci illərin sonları tədqiqatçıları maraqlandırmağa və öyrənilməyə başlamnılmışdır. Bu məqalədə həmin dövrdən bu günə qədər mühacirətdə dərc olunmuş müxtəlif nəşrlər haqqında məlumat verilir.  


РЕЗЮМЕ
АЗЕРБАЙДЖАНСКАЯ ЛИТЕРАТУРА ЭМИГРАЦИИ

             Азербайджанская литература эмиграции начала формироваться вначале ХХ века. Тем не менее, эта тема оставалась труднодоступной в советскую эпоху и лишь с  конца 1980-х годов стала объектом внимания и изучения исследователей. В этой статье дается нформация о выходе с этих самых пор поныне различных публикаций в эмиграции.


PhD Vazeh Əskərov


lundi 1 février 2016


Le mini rapport de la thèse de Monsieur Vazeh ASGAROV intitulée 



« L’immigration des Azerbaïdjanais en France : Histoire et perspectives »

    Le jury réuni le 12 novembre à l’Université de Strasbourg, devant un auditoire consistant, pour examiner la thèse soutenue par Monsieur Vazeh Asgarov a été présidé par le Professeur Didier Francfort (Université de Lorraine). Le directeur de la thèse, Stéphane de Tapia (CNRS) a présenté le positionnement de la thèse dans le champ des sciences humaines et sociales, comme une thèse centrée sur l’histoire des migrations en France. Dans un exposé clair et précis, le candidat a alors exposé sa démarche, ses sources, les choix auxquels il a dû procéder dans son découpage chronologique. Il est, à l’évidence, parvenu à construire une réflexion logique à partir  de sources nombreuses et disparates, l’hétérogénéité tient en grand partie aux régimes qui se sont succédé depuis le XIXe siècle. Le Professeur Paul Dumont a quant à lui évoqué le rapport qui existe entre le contenu de la thèse, riche et foisonnant, et le titre qui pourrait sembler réducteur, tout en reconnaissant les mérites du candidat et sa maîtrise de l’expression écrite française.  Après une brève interruption, le président donne la parole  au professeur Samad Seyidov, Recteur de l’Université des Langues de Bakou, Membre du Parlement et de la Délégationparlementaire azerbaïdjanaise auprès du Conseil de l’Europe. Celui-ci, s’adressant à la fois au candidat et à l’auditoire, insiste sur l’importance pour son pays du travail présenté par le candidat. La Républiqued’Azerbaïdjan vient de créer un nouveau ministère  entièrement consacré aux questions migratoires. C’est dire que cette thèse s’inscrit dans un domaine crucial. Le candidat a réalisé un ouvrage de référence qui lui semble digne d’être édité et en français et en azerbaïdjanais. Le Recteur Seyidov rappelle l’importance de l’émigration azerbaïdjanaise dans les phases cruciales de la construction de la nation. A toutes ces interventions, le candidat répond de façon courtoise et posée en mettant en évidence les ressources d’une authentique réflexion fondée sur une culture générale attestée. Monsieur Asgarov est bien un historien, maîtrisant les méthodes de sa discipline, parlant plusieurs langues, dont un français d’un bon niveau, prêt à entreprendre un dialogue interdisciplinaire, engagé avec son directeur de thèse, géographe. C‘est sur ce point que conclut le président du jury. Le professeur Francfort insiste sur l’intérêt qu’il a trouvé à lire ce qui concerne les témoignages des migrants et de leur famille. La thèse met en évidence des strates de migrations variées, présentant des exemples qui sont autant de personnalités humaines riches de leurs différences, ayant quitté des régions placées dans des Etats différents. La thèse illustre l’intérêt des approches s’appuyant sur un temps long.

    Après en avoir délibéré, le jury déclare le candidat Docteur en histoire, en insistant sur les qualités scientifiques et l’aisance dans la discussion de Monsieur Asgarov qui se place déjà parmi les experts d’un aspect important de l’histoire du fait migratoire dans un espace large qui va de la France au Caucase. Son expertise le rend capable d’exercer, dans ce domaine, d’importantes responsabilités.