UFAZ MAG-da 

MAG (UFAZ) 12. 04.2018

Fransada "əcnəbi" və "immiqrant" terminlərinə yanaşma.

Fransız cəmiyyətində immiqrant sözünün termin kimi semantik mənası böyük əhəmiyyət daşıyır. Ötən əsrin 60-cı illəridən başlayaraq Fransaya işləməyə gələn və orada məskunlaşan xarici vətəndaşlar -miqrantları ifadə etmək üçün işlənən sözə olan maraq da artmağa başladı. Miqrantları ifadə etmək üçün xalq arasında daha çox işlədilən "immiqrant" sözü öz əsl mənasından üzaqlaşaraq fransızlar arasnda "əcnəbi" və "immiqrant"  sözləri arasında amalqam yaratmağa və birincinin daha çox ikinci ilə əvəz olunmasına başladı.

İlk dəfə 1991-ci ildə Fransa Milli Demoqrafik Tədqiqatlar İnstitutu - İNED, Fransa Statistika və İqtisadi Araşdırmalar üzrə Milli İnstitutu - İNSEE və İnteqrasiya Yüksək Şurasının - HCİ tədqiqatçıları "əcnəbi" və "immiqrant" sözlərinin mənalarının dəqiqləşdirilməsinin vacib olduğunu israrla bildirməyə başladılar.

Fransa Statistika və İqtisadi Araşdırmalar üzrə Milli İnstitutu -İNSEE hər iki termin üçün dəqiq və aydın mənalar təklif etdi:

-Əcnəbi-siyahıya alınma zamanı Fransada müvəqqəti yaşama hüququna malik olan lakin fransız vətəndaşlığı olmayan şəxslərə aid edilir.

- İmmiqrant - Fransanın sərhədləri xaricində doğulan xarici və ya fransız vətəndaşlığı olan insanlar.

Beləliklə əcnəbi immiqrant ola bilər və yaxud hər hansı bir immiqrant əcnəbi deyil. 1992-ci ildə Fransa  İnteqrasiya Yüksək Şurasının -HCİ immiqrant sözünün mənasını dəqiqliklə ifadə etməyə qərar qəbul etdi.

İmmiqrant xarici ölkədə doğulmuş və Fransada yaşayan insanlara aid edilir və hər bir immiqrantın fransız vətəndaşlığını almaq kimi şansı olması və bütün immiqrantların həmişə xarici olmaması anlamına gəlinir. Lakin Fransada doğulmuş əcnəbi vətəndaş öz birinci vətəndaşlığını saxlayarsa immiqrant sayıla bilməz. 

Dr. Vazeh Əskərov

La nécessité de définir clairement les mots « étranger » et «immigré » chez les Français.

   L’évolution sémantique concernant l’immigration au sein de la société française est significative. On a consacré les désignations des étrangers depuis les années soixante. « Immigré », le terme le plus employé pour parler des populations migrantes s’est vidé de son sens initial pour n’être plus qu’une entité artificielle. Depuis les années soixante les Français ont opéré un amalgame entre les termes « étranger » et « immigré », le premier effaçant au profit du second. Les chercheurs de l’INED, de l’INSEE et du Haut Conseil à l’Intégration ont insisté pour la première fois en 1991 sur la nécessité de définir clairement les mots « étranger » et « immigré ». L’INSSE propose une définition claire de deux termes :

    Les étrangers : personnes qui ont leur résidence permanente en France au moment du recensement, mais qui n’ont pas la nationalité française.

    Les immigrés : personnes nées hors de France, étrangères ou françaises, par acquisition.

        Alors un étranger peut être aussi un immigré. Autrement un immigré n’est pas un étranger. En 1992, le Haut Conseil à l’intégration (HCI) a établi la définition précise d’un immigré. L’immigré est une personne née étrangère, dans un pays étranger et qui vit actuellement en France. L’immigré peut devenir Français et aussi tout émigré n’est pas nécessairement un étranger. L’étranger né en France mais conservant sa seule nationalité d’origine ne considère pas immigré.

Vazeh ASGAROV